Wat is een clean label?
Clean labelling speelt een steeds grotere rol in zowel de productontwikkeling als de etikettering en marketing van voedingsmiddelen. Met clean labelling wordt ingespeeld op de behoefte van de consument aan producten met natuurlijke, herkenbare ingrediënten, zonder al te veel toevoegingen. Consumenten willen terug naar de basis. Maar wat is dat eigenlijk, een clean label? En waar moet je op letten?
De één verstaat wat anders onder clean label dan de ander. Een eenduidige definitie is er niet. Clean label wordt vaak als overkoepelende term gebruikt voor meerdere kenmerken die de consument aanspreken. Voorbeelden waar aan gedacht wordt bij clean label zijn:
Als je als fabrikant een product met een ‘clean label’ op de markt wilt brengen, is het dus goed om hier bij de samenstelling van het product al rekening mee te houden.
Om ervoor te zorgen dat producten een ‘clean label’ krijgen, gebruiken fabrikanten vaak alternatieven voor additieven. Deze ingrediënten hebben dezelfde technologische functie als het additief, maar worden niet vermeld met een E-nummer. Echter, ook dit soort ingrediënten vallen onder de additievenwetgeving. Bijvoorbeeld een plantenextract met dezelfde functie als nitriet of nitraat. In feite wordt er een ongezuiverde vorm van nitraat en nitriet toegevoegd. Dit is niet toegestaan, deze voldoet namelijk niet aan de specificaties en zuiverheidseisen van Verordening (EU) Nr. 231/2012. Als het extract voor een technologisch doel wordt toegevoegd, zoals conserveermiddel, wordt het beschouwd als additief. Het gebruik hiervan zal moeten voldoen aan de additievenwetgeving.
Het kan van de toepassing afhangen of een toevoeging onder de additievenwetgeving valt of niet. Er wordt dan vooral gekeken naar de functie van het ingrediënt en of het is toegevoegd om een additief te vervangen.
Naast de ingrediënten van het product, spelen ook de claims op de verpakking een grote rol bij clean labelling. Er wordt vaak gebruik gemaakt van claims zoals: ‘natuurlijk’ en ‘vrij van…’ .
Voedingsclaims moeten voldoen aan Verordening (EU) Nr. 1924/2006, de zogenaamde Claim verordening. Hierin staan voorwaarden vastgesteld waaraan moet worden voldaan om bijvoorbeeld de claim ‘zonder toegevoegde suikers’ te mogen gebruiken.
Daarnaast gelden de algemene uitgangspunten uit Verordening (EU) Nr. 1169/2011. Zo mag voedselinformatie niet misleidend zijn ten aanzien van onder andere de aard, eigenschappen of samenstelling. Ook mag je niet misleiden door te suggereren dat het levensmiddel bijzondere kenmerken heeft terwijl alle soortgelijke levensmiddelen dezelfde kenmerken hebben, met name door nadrukkelijk te wijzen op het ontbreken of aanwezig zijn van bepaalde ingrediënten en/of voedingsstoffen.
Dus juist ook bij de etikettering en marketing van een ‘clean label’ product is het belangrijk om te controleren met welke wetgeving je te maken hebt en of wordt voldaan aan de gestelde eisen.
Heb je vragen over clean labelling en de juiste manier van etiketteren? Onze etiketteringsspecialisten ondersteunen je graag.
