Kennis

Smaak en verpakking als risicofactor?

Tijd voor breder risico denken in voeding

In de voedingsindustrie is risico gebaseerd denken zo goed als vanzelfsprekend. Standaarden zoals IFS en BRCGS verwachten dat je als bedrijf risico’s systematisch identificeert, analyseert en beheerst. Contaminatie, allergenen en microbiologische gevaren worden grondig geanalyseerd, als onderdeel van een robuust kwaliteitsmanagementsysteem.

Toch blijven twee essentiële risico’s vaak onderbelicht in klassieke risicoanalyses: de reactie van de consument op het eindproduct — en diens verwachtingen op basis van de verpakking.

Wanneer smaak een risico wordt

Bij productontwikkelingen of deelname aan aanbestedingen ligt de focus doorgaans op innovatie, kostenefficiëntie, verpakking en timing. De productveiligheid wordt daarbij strikt bewaakt. Wat echter opvallend vaak ontbreekt in het besluitvormingsproces, is de vraag: zal de consument dit product eigenlijk willen kopen én blijven kopen?

Een product kan technisch perfect zijn — microbiologisch stabiel, correct geëtiketteerd, conform wetgeving — en tóch falen in de markt. De oorzaak? Een smaakprofiel dat niet aanspreekt, een textuur die afwijkt van verwachtingen of een geur die verwarring wekt. Dit zijn geen subjectieve details, maar concrete risico’s die kunnen leiden tot lage rotatie, verhoogde derving, gemiste verkoopkansen en zelfs blijvende imagoschade.

Verpakking: het eerste contact en vaak het eerste risico

De verpakking is meestal het eerste wat de consument ziet — en dus ook het eerste wat hij of zij interpreteert. Verpakking communiceert impliciet beloftes over smaak, kwaliteit, duurzaamheid of gezondheid. Als de werkelijkheid niet aansluit bij de verwachting die de verpakking wekt, ontstaat er ruis in de merkbeleving.

Dit kan leiden tot verwarring over wat het product eigenlijk is, een foutieve positionering, verlies aan herkenbaarheid bij restyling of simpelweg het uitblijven van aankoopintentie. Een goed ontworpen verpakking is dus geen luxe, maar een voorwaarde voor marktsucces.

Bij Het Smaakhuis evalueren we daarom niet alleen de sensorische kwaliteit van producten, maar ook de effectiviteit van verpakkingen. We onderzoeken onder meer:

  • Begrijpt de consument in één oogopslag wat het product is?
  • Welke verpakking roept de meeste koopintentie op?
  • Straalt de verpakking de gewenste kwaliteit of merkwaarde uit?

Risk based thinking: voorbij QA

Sensorisch onderzoek en verpakking worden traditioneel toegewezen aan afdelingen zoals R&D, marketing of sales. Maar ze verdienen evengoed een plaats binnen risicomanagement. Niet in de context van voedselveiligheid, maar in het kader van marktsucces, klantperceptie en merkvertrouwen.

Door smaak- en verpakkingsonderzoek structureel te integreren in het ontwikkelingsproces, kunnen bedrijven risico’s op afwijzing of misverstanden in een vroeg stadium tegenkomen. Bovendien helpt het om goed onderbouwde keuzes te maken in innovatietrajecten en aanbestedingen én om afdelingen rond een gemeenschappelijk doel o één lijn te krijgen.

Strategisch en beheersbare risico’s

Een verpakking die de consument niet begrijpt of een smaak die niet overtuigt; beide kunnen leiden tot commerciële mislukking, ook als het product technisch gezien perfect in orde is. Smaak en verpakking zijn strategische, maar beheersbare risico’s. Met de juiste testen, objectieve analyses en consumenteninzicht kunnen bedrijven ze meten, begrijpen en onderbouwen.

Hulp nodig met jouw product? Onze experts helpen je graag.

Kennis

De laatste berichten

Smaak en verpakking als risicofactor?

Smaak en verpakking als risicofactor?

Meer halen uit je interne audit? Zet deze tool slim in

Meer halen uit je interne audit? Zet deze tool slim in

Gevaar van gebruik ChatGPT bij het vertalen van labelteksten

Gevaar van gebruik ChatGPT bij het vertalen van labelteksten