Kennis

Eco-score: wat is het en wat zijn de mogelijkheden?

milieu

Eco-score: wat is het en wat zijn de mogelijkheden?

Consumenten hebben steeds meer aandacht voor duurzaamheid en willen weten hoe het zit met de levensmiddelen die zij kopen. Het zogenaamde Eco–score logo is een logo waarmee een consument in één oogopslag informatie krijgt over de milieu impact van producten. Wat houdt de Eco-score logo in en wat zijn de mogelijkheden om dit logo toe te voegen op jouw product?

Diverse instanties zijn bezig met het ontwikkelen en testen van verschillende varianten van een Eco–score logo. In de Europese Unie is geen regelgeving over een dergelijke etiketinformatie ten aanzien van milieu of duurzaamheid. Wel zijn er, naast de private initiatieven, ook initiatieven vanuit de Europese Commissie omtrent duurzaamheid waar onder andere de Eco-score logo’s zich op kunnen baseren.

Wat is een Eco-score logo?

Eco-score lijkt op het logo dat gebruikt wordt door Nutri-Score. Beide keuze logo’s geven een score weer in kleuren en letters en zijn bedoeld voor de voorkant van een verpakking. Eco-Score geeft echter informatie over de milieu impact van het product, terwijl Nutri-score informatie geeft over voedingswaarden. Eco-score heeft een scoresysteem van 0 tot 100. De hoogste score is voor producten met een lage milieu impact en krijgt de letter A+ (donkergroen). De laagste score is van toepassing op producten met een hoge milieu impact, zij krijgen een F (rood).

eco score

Hoe wordt Eco-score bepaald voor levensmiddelen?

De Eco-score voor levensmiddelen wordt bepaald door een combinatie van verschillende factoren die de ecologische impact van een product in kaart brengen. Bepaling van de Eco-score bestaat uit 2 onderdelen nl. bepalen van de milieu effecten en een bonus/malus systeem afhankelijk van o.a.

  • Milieukeurmerken en certificeringen
  • Beoordeling van afstand en transport
  • Beoordeling van type en de hoeveelheid verpakkingsmateriaal
  • Voor sommige productcategorieën kunnen er ook nog specifieke criteria worden toegevoegd bv. gebruik van bedreigde vissoorten en palmolie

Bepaling van de milieu effecten kan op verschillende manieren gebeuren. In de Eco-score bepaling wordt de PEF-waarde (Product Environmental Footprint) gebruikt. Enkele voorbeelden van methodes zijn:

Life Cycle Assessment (LCA)   

LCA is een uitgebreide methode die de milieueffecten van een product beoordeelt gedurende de gehele levenscyclus, van grondstofwinning tot productie, gebruik en afvalverwerking. Beoordeling gebeurt op basis van onder andere de volgende parameters: klimaatverandering (CO2-uitstoot), watergebruik, energieverbruik, landgebruik, afvalproductie, toxiciteit en impact op biodiversiteit.

Environmental Product Declaration (EPD)  

EPD’s zijn gestandaardiseerde documenten die de milieuprestaties van producten op basis van LCA presenteren. Beoordeling gebeurt op basis van onder andere de volgende parameters: klimaatverandering (CO2-uitstoot), watergebruik, energieverbruik, landgebruik, afvalproductie, en toxiciteit.

Product Environmental Footprint (PEF) 

PEF is een multi criteria-meting van de milieuprestatie van een product gedurende zijn levenscyclus, ontwikkeld door de Europese Commissie om de manier waarop milieuprestaties worden gemeten en gecommuniceerd te harmoniseren. Deze methode houdt rekening met alle stadia van de levenscyclus van een product en met milieu-indicatoren zoals aardopwarmingsvermogen, aantasting van de ozonlaag, waterverbruik en uitputting van hulpbronnen.

Men kan hierbij zowel gebruik maken van primaire gegevens als secundaire data. Primair wil zeggen dat de analyse specifiek voor een bepaald product is uitgevoerd en men deze data gebruikt. Secundair wil zeggen dat men gebruik maakt van gegevens die in een databank ter beschikking worden gesteld. Voor de Eco-score maakt men gebruik van de PEF data die beschikbaar zijn in de agribalyse databank.

Bestaan er diverse methodes voor bepalen van de Eco-score?

Aan de basis bestaat er slechts 1 methode voor bepalen van de Eco-score. Deze methode is ontwikkeld door een Frans consortium.
De methode kent een eenvoudige score (A tot F) toe op basis van PEF data aangevuld met bonus- en maluspunten.  Hierin worden o.a. volgende parameters verwerkt: LCA-parameters (zoals CO2-uitstoot en watergebruik) plus extra punten voor milieukeurmerken en lokale productie, en strafpunten voor milieuschadelijke praktijken. Deze score werd reeds getest door supermarkten zoals Carrefour en Intermarché.

Voor de Belgische markt is een aangepast model opgezet. Dit wordt reeds gebruikt voor de huismerken van de Colruyt Group in België. Dit model is aangepast aan de Fost-plus regels voor het recycleren van verpakking. Verder gebeurt de berekening voor transport dan vanuit België. Ze maken gebruik van 5 score categorieën: A, B, C, D en E.

 

Het is echter ook mogelijk om andere scores en logo’s aangaande duurzaamheid en klimaat op verpakkingen terug te vinden. Deze scores en logo’s hebben elks hun eigen systematiek en houden rekening met specifieke en vaak verschillende factoren. Het is dus bijna onmogelijk deze scores en logo’s met elkaar te vergelijken. Als je producten met elkaar wil vergelijken bijvoorbeeld in kader van een aankoopbeslissing dan kies je best producten uit 1 zelfde product categorie en vergelijk je het resultaat van een specifiek logo of methode.