Mag je transvet in de voedingswaardetabel opnemen?

In de loop der jaren is in een aantal wetenschappelijke studies benadrukt dat de inname van transvet via voeding zo laag mogelijk moet zijn om gezondheidsrisico’s te voorkomen. Transvetten zouden het risico op hart- en vaatziekten verhogen. Sindsdien is het gehalte aan transvetzuren in producten sterk verminderd. Om consumenten bewust te maken van de hoeveelheid transvetten in producten is in de Verenigde Staten het vermelden van transvetzuren verplicht. Wat zijn de regels voor het vermelden van transvet in de voedingswaardetabel in Europa?

Waar komt transvet vandaan?

Transvet is van nature in kleine hoeveelheden aanwezig in zuivel en vlees van herkauwers. Daarnaast wordt het industrieel gemaakt, door het gedeeltelijk harden van vetten. Dit wordt gedaan om producten zoals harde margarine, snacks en koek een stevigere structuur te geven en een langere houdbaarheid. Sinds bekend is dat transvet erg ongezond is, zijn productietechnieken aangepast waardoor er minder transvetzuren ontstaan bij het bewerken van oliën en vetten.

Grenswaarde voor transvet in levensmiddelen

In mei 2019 is Verordening (EU) Nr. 2019/649 in werking getreden met als doel de gezondheid van de consumenten te beschermen en de Europeanen gezondere voedingsopties te bieden. In deze verordening staat dat er maximaal 2 gram transvet per 100 gram vet aanwezig mag zijn in voor de eindverbruiker bestemde levensmiddelen, met uitzondering van de in vetten van dierlijke oorsprong van nature aanwezige transvetzuren.

Om aan deze eis te kunnen voldoen, moeten exploitanten die levensmiddelen aan andere exploitanten leveren die niet bestemd zijn voor de eindverbruiker of detailhandel, informatie geven over het gehalte aan transvetzuren wanneer dat meer dan 2 gram per 100 gram vet bedraagt. Op deze manier kan worden voorkomen dat in een product voor de eindverbruiker het gehalte aan transvet te hoog wordt. Vanaf 2 april 2021 moeten alle producten die in de handel worden gebracht voldoen aan deze Verordening.

Voedingswaardetabel

Binnen de Europese Unie is de inhoud van de voedingswaardetabel vastgelegd in Verordening (EU) Nr. 1169/2011 betreffende de verstrekking van voedselinformatie aan consumenten. In artikel 30 lid 1 en 2 staat hierover het volgende:

1.De verplichte voedingswaardevermelding omvat het volgende:

a) de energetische waarde (uitgedrukt in kJ en kcal)

b) de hoeveelheden vetten, verzadigde vetzuren, koolhydraten, suikers, eiwitten en zout.

2.De inhoud van de verplichte voedingswaardevermelding, bedoeld in lid 1, mag worden aangevuld met een indicatie voor hoeveelheden van een of meer van de volgende nutriënten:

a) enkelvoudig onverzadigde vetzuren

b) meervoudig onverzadigde vetzuren

c) polyolen

d) zetmeel

e) vezels

f) in punt 1 van deel A van bijlage XIII genoemde vitaminen en mineralen die in significante hoeveelheden, als vastgesteld in punt 2 van deel A van bijlage XIII, aanwezig zijn.

Transvet in de voedingswaardetabel

Het is niet toegestaan om in de tabel andere voedingsstoffen te noemen dan die in deze artikelen worden vermeld. Op het etiket van een voorverpakt levensmiddel mogen transvetzuren dus niet worden opgenomen in de voedingswaardetabel. Dit betekent dat de consument uit het etiket niet af kan leiden óf en hoeveel transvet een product bevat. De hoeveelheid transvetzuren moet echter wel worden meegeteld in de totale hoeveelheid vetten.

Hulp nodig?

Ondersteuning nodig bij het samenstellen van een voedingswaardetabel? Onze Labelling Specialisten helpen je graag met allerhande vragen. Neem contact op met onze Commercieel Manager Roel Botden.

Als eerste op de hoogte zijn van de nieuwste kennisartikelen? Volg onze LinkedInpagina.