KWID: wanneer en hoe?

Een productnaam of afbeelding op een verpakking zegt vaak iets over één of meer ingrediënten die het product bevat. Van sommige ingrediënten moet je het percentage vermelden om de consument goed te kunnen informeren en in staat te stellen producten te vergelijken. Dit wordt de kwantitatieve ingrediëntendeclaratie genoemd, oftewel KWID. Maar wanneer is het wel en wanneer niet verplicht? En hoe moet het dan worden vermeld?

Wanneer is de vermelding van KWID verplicht?

Volgens artikel 9 van de Verordening (EU) Nr. 1169/2011 is het vermelden van de hoeveelheid van bepaalde ingrediënten of categorieën ingrediënten verplicht. In artikel 22 wordt aangegeven dat de vermelding verplicht is wanneer een ingrediënt of categorie ingrediënten:

• voorkomt in de benaming van het levensmiddel of door de consument gewoonlijk met die benaming wordt geassocieerd. Bijvoorbeeld: chocolade-ijs, fruittaart of rundergehakt in chili con carne.
• opvallend in woord of beeld of als grafische voorstelling op de etikettering is aangegeven. Bijvoorbeeld de vermelding ‘met room’ of een afbeelding van een koe om melk of boter te benadrukken.
• van wezenlijk belang is om een levensmiddel te karakteriseren en het te onderscheiden van de producten waarmee het wegens zijn benaming of aanblik zou kunnen worden verward (bijvoorbeeld eigeel in ‘mayonaise’).

Wanneer hoeft KWID niet vermeld te worden?

In bijlage VIII, punt 1 staat aangegeven voor welke ingrediënten de kwantitatieve opgave niet is vereist:

• waarvan het netto-uitlekgewicht is aangegeven overeenkomstig punt 5 van bijlage IX. Bijvoorbeeld tonijn in pekel en ananas in siroop. De hoeveelheid van het ingrediënt kan hierbij op basis van het netto-uitlekgewicht worden berekend. Als dit niet kan, geldt de vrijstelling niet.
• waarvan de hoeveelheid reeds krachtens de bepalingen van de Unie verplicht op het etiket moet worden vermeld. Bijvoorbeeld bij vruchtensap en -jam.
• dat/die in kleine doses ter verhoging van het aroma wordt toegevoegd. Bijvoorbeeld knoflook, kruiden en specerijen.
• dat/die weliswaar voorkomt in de benaming van het levensmiddel, maar niet van dien aard is dat het/zij de keuze van de consument in het land van verkoop bepaalt omdat de variërende hoeveelheid niet van wezenlijk belang is om het levensmiddel te karakteriseren of het niet van soortgelijke levensmiddelen onderscheidt. Bijvoorbeeld sojasaus en zoute stokjes.

Daarnaast is KWID niet verplicht voor levensmiddelen die uit slechts één ingrediënt bestaan, voor niet-voorverpakte levensmiddelen en voor bestanddelen die van nature in levensmiddelen aanwezig zijn en niet toegevoegd zijn als ingrediënten. Bijvoorbeeld cafeïne in koffie.

Meer informatie

In de ‘Mededeling van de Commissie betreffende de toepassing van het beginsel van kwantitatieve ingrediëntendeclaratie (KWID)’ van de Europese Commissie staan richtlijnen voor het interpreteren en toepassen van KWID. In de mededeling worden voorbeelden gegeven om de verplichtingen met betrekking tot KWID beter te begrijpen.

Heb je vragen over de kwantitatieve ingrediëntendeclaratie of andere vragen over etikettering? Onze etiketteringsspecialisten helpen je graag door het beantwoorden van je vragen of het uitvoeren van een etiketcontrole. Neem gerust contact met ons op.

Als eerste op de hoogte zijn van de nieuwste kennisartikelen? Volg onze LinkedInpagina.